ทุกปีบริหารที่ผ่านมา
ฝ่ายวารสารเสียงสิงโตนำรายรับที่มากกว่ารายจ่ายส่วนหนึ่งมอบเป็นทุนการศึกษาให้แก่เด็กนัดเรียนในพื้นที่ต่างๆ
โดยมอบผ่านผู้ว่าการภาคและสโมสรฯ
ในปีบริหารนี้ก็เช่นกัน สโมสรฯ
ที่สนใจจะขอทุนการศึกษานี้
เพื่อนำไปมอบแก่เด็กนักเรียนที่มีความจำเป็นในท้องถิ่นของท่าน
สามารถติดต่อขอรายละเอียดจากผู้ว่าการภาคของภาคที่สโมสรฯของท่านสังกัด
( รายละเอียดเบื้องต้นท่านสามารถดูได้จาก
www.thelionmagazine.org
อีกทางหนึ่งด้วย )
ทุนการศึกษาวารสารเสียงสิงโตนี้
ผู้ว่าการภาคจะเป็นผู้กำหนดกฎเกณฑ์และเงื่อนไข
โดยในแต่ละภาคไม่จำเป็นต้องเหมือนกัน แต่สโมสรฯ
ที่ขอทุนจะต้องบริจาคสมทบ ( Matching Fund
) ด้วยจำนวนเงินเท่ากับที่จำนวนที่ขอแต่ละทุน
ตัวอย่างเช่นทุนละ 2,000.-
บาท หากผู้ว่าการภาคอนุมัติสโมสรฯ
จะได้รับ 1,000.-
บาท ดังนี้เป็นต้น เมื่อผู้ว่าการภาคอนุมัติแล้ว
สโมสรที่ได้รับทุนจะต้องนำส่งเงินของสโมสรฯ
เองไปที่ภาคของสังกัดก่อน ภาคจึงจะส่งเงินเต็มจำนวน
ในนามของเด็กนักเรียนโดยส่งผ่านสโมสรฯ ที่ขอมา
ทุนการศึกษานี้ ต้องขอผ่านผู้ว่าการภาคเท่านั้น
และผู้ว่าการภาคจะเป็นผู้พิจารณาและอนุมัติตามเงื่อนไขที่ผู้ว่าการภาคเป็นผู้กำหนดเอง
เนื่องจากท่านผู้อ่านทุกท่านเป็นเจ้าของวารสารฯ
ในฐานะสมาชิกไลออนส์ในประเทศไทยดังนั้น อานิสงค์ใดๆ
จากการมอบทุนการศึกษานี้ จึงเป็นของท่านผู้อ่านทุกท่าน.
- - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ไลออน
ปรีชา ตันติคุรุเสถียร
31 กรกฏาคม 2550
pricha@gmail.com
www.thelionmagazine.org
| ท้ายบท
2 |
|
อย่าเพียรถาม ( จงรัก ) |
อย่า เพียรถาม
ว่าฉันจะรัก เธอนานเท่าใด
ฉันตอบไม่ได้ ว่าฉันจะรัก ชั่วกาล นิรันดร์
เพราะชีวิตฉัน คงไม่ยืนยาว ไปถึงปานนั้น
รู้แต่เพียงฉัน หมดสิ้นรักเธอ .. เมื่อ ฉันหมดลม.
" อย่าเพียรถาม "
ส่วนหนึ่งของเพลง '
จงรัก '
ที่เป็นที่รู้จักและชื่นชอบกันโดยทั่วไปมาเป็นเวลานานแล้ว
มีผู้นำไปขับร้องมากมาย ทั้งที่เป้นนักร้องอาชีพและที่ไม่ใช่
เป็นเพลงที่มีความไพเราะและมีความหมายดีมาก
ท่านสามารถฟังเพลงบรรเลงเพลงนี้ เต็มๆ เพลงได้ที่
http://www.banfan.com/midi/jongruk.html
แต่ที่จะขอให้
" อย่าเพียรถาม "
วันนี้ไม่ได้เกี่ยวกับรักนานไม่นานหรือความรักครั้งก่อน
หรือความหลังอื่นใดทั้งสิ้น
แต่จะโยงถึงพฤติกรรมการพูดจาของมนุษย์คนไทยเราปัจจุบันที่ "
เพียรถาม " กันจริงๆ
ท่านที่ออกงานสังคมบ่อย หรือเข้าร่วมประชุม สัมมนา
บ่อย มักได้ยินคนที่อยู่บนเวทีพูดทำนองว่า
- ทำอย่างไรจะให้ชมรมของเราดีขึ้น
- ทำอย่างไรจะมีสมาชิกมากขึ้น
- ทำอย่างไรจะพัฒนาสังคมให้ดีขึ้น
- ทำอย่างไรความยากจนจะน้อยลง
- ทำอย่างไรประชาธิปไตยจะเฟื่องฟู
- ฯลฯ ฯลฯ
ฯลฯ
ช่าง " เพียรถาม "
จริงๆ ( ถ้าเอ็งรู้คำตอบก็บอกเขาไปเลย
อย่ามาทำเป็นแกล้งถาม )
ความจริงผู้พูดก็ถามไปอย่างงั้นเอง ไม่มีคำตอบในใจหรอก
เห็นเขาพูดจาทำนองนี้คือถามๆ
ไปคิดว่าการตั้งคำถามสำคัญเป็นการโชว์ '
กึ๋น ' รูปแบบหนึ่งกระมัง
ที่เขียนแขวะมาทั้งหมดนี้ เพื่อหวังผลสองประการครึ่ง
คือ หนึ่ง -
ถ้าท่านเป็นผู้ฟัง
ครั้งต่อไปท่านจะได้สังเกตว่าเขา ' ซี้ซั้ว
' ถามเอาเชิงหรืเปล่า
สอง -
เผื่อว่าถ้าท่านเป็นผู้พูดเองจะได้ไม่เผลอถามส่งๆ
ไปอย่างที่ว่า
สำหรับเหตุผล ครึ่ง
ประการสุดท้าย ที่ผมแอบซุกไว้ก็คือ
หวังว่าท่านหรือสโมสรฯ ที่ท่านสังกัด
หรือบุตรหลานหรือญาติมิตรของท่าน จะละเว้นการ
" เพียรถาม "
ว่าจะทำอย่างไรให้โลกร้อนน้อยลง
จะทำอย่างไรให้ประเทศไทยเย็นลง
ก็เพียงลงมือปลูกต้นไม้คนละต้นสองต้นหรือหลายต้นก็ตาม
ตามโครงการส่งเสริมของฝ่ายวารสารฯ สิครับ ของจริง
ทำจริง และลงมือทำเองได้เลย ไม่ต้อง
" เพียรถาม " ครับ
